กล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน สาเหตุการเสียชีวิตของผู้ชายและภาวะ Heart Attack ในช่วงอายุ 60 ปี

กล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน สาเหตุการเสียชีวิตของผู้ชายและภาวะ Heart Attack ในช่วงอายุ 60 ปี

กล้ามเนื้อหัวใจเป็นส่วนสำคัญของระบบหัวใจและหลอดเลือด เมื่อกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันจะทำให้หัวใจไม่สามารถทำงานได้อย่างปกติ และอาจเกิดความเสียหายต่อเนื้อเยื่อของหัวใจ ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อชีวิตของผู้ป่วยได้
พันธุกรรมเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เกิดกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน โดยพบว่ามีหลายโรคที่เกี่ยวข้องกับพันธุกรรมและสามารถส่งผลต่อการทำงานของกล้ามเนื้อหัวใจได้ เช่น โรคเบาหวาน โรคความดันโลหิตสูง โรคไตวายเรื้อรัง และโรคหลอดเลือดหัวใจซึ่งเป็นภาวะที่ทำให้หลอดเลือดที่ไปอุดตัน และทำให้กล้ามเนื้อหัวใจไม่ได้รับเลือดเพียงพอ
การพัฒนาโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันอาจเกิดจากพันธุกรรมที่สืบต่อกันมา เช่น ความเสี่ยงที่จะเป็นโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันจะสูงขึ้นหากมีคนในครอบครัวเคยเป็นโรคนี้ อีกทั้งยังมีการพบว่ามีพันธุกรรมบางชนิดที่เกี่ยวข้องกับการเกิดโรคหัวใจขาดเลือด
นักวิจัยได้พบว่ามีพันธุกรรมที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของการเกิดโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน ซึ่งสามารถสืบทอดผ่านกรรมพันธุ์ หรือสามารถเกิดขึ้นโดยการเปลี่ยนแปลงสารพันธุกรรมหรือการผ่าเหล่าของ DNA ที่อยู่ในเซลล์ของร่างกาย มีหลายโครงการวิจัยที่ได้พบว่า SNPs DNA บางจุดเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของการเกิดโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน
ตัวอย่างของ DNA SNPs ที่เกี่ยวข้องกับการเกิดโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันได้แก่ SNP rs2147578 ที่อยู่บนยีน ADAMTS7 ซึ่งมีหลักฐานวิจัยที่พบว่า SNPs ชนิดนี้สามารถเพิ่มความเสี่ยงในการเกิดโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันได้
อีกตัวอย่างหนึ่งคือ SNP rs662799 ที่อยู่บนยีน PHACTR1 ซึ่งเชื่อว่า SNPs ชนิดนี้สามารถส่งผลต่อโครงสร้างของหลอดเลือดและทำให้เกิดโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันได้
นอกจากนี้ยังมี SNPs บางชนิดที่เกี่ยวข้องกับการตอบสนองต่อยาลดความดันโลหิต ซึ่งเป็นยาที่ใช้ในการป้องกันและรักษาโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน ตัวอย่างเช่น SNP rs5186 ที่อยู่บนยีน AGTR1 ซึ่งมีหลักฐานวิจัยที่พบว่า SNPs ชนิดนี้สามารถส่งผลต่อการตอบสนองต่อยาลดความดันโลหิตได้ โดยผู้ที่มี SNPs ชนิดนี้จะมีการตอบสนองต่อยาลดความดันโลหิตที่แตกต่างกับผู้ที่ไม่มี SNPs ชนิดนี้
การตรวจสอบ DNA SNPs ที่เกี่ยวข้องกับการเกิดโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันจะช่วยในการทำนายความเสี่ยงของการเกิดโรคได้แม้ว่าอยู่ในช่วงเริ่มต้น ซึ่งจะช่วยให้ผู้ป่วยสามารถดำเนินการป้องกันและรักษาโรคได้อย่างไร้ปัญหามากขึ้น โดยการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเล็กน้อยในชีวิตประจำวัน เช่น การหลีกเลี่ยงสารอาหารที่มีความอันตรายต่อหัวใจ เช่น อาหารแปรรูป เนื้อสัตว์ที่มีไขมันสูง และอาหารที่มีสารตระกูลน้ำตาลสูง เช่น ขนมหวาน นอกจากนี้ยังสามารถดูแลสุขภาพโดยการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอและควบคุมความเครียดในชีวิตประจำวันอีกด้วย เพราะความเครียดสามารถส่งผลต่อสุขภาพทั่วไปและส่งผลต่อการเกิดโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันได้
การค้นพบ DNA SNPs ที่เกี่ยวข้องกับการเกิดโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน มีประโยชน์ในการพัฒนาทั้งการคัดกรองและการรักษาโรค โดยใช้ข้อมูลจาก DNA SNPs เพื่อประเมินความเสี่ยงในการเกิดโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน และอาจช่วยในการกำหนดยาที่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วยในระดับบุคคล ด้วยการเลือกยาที่เหมาะสมกับพันธุกรรมของผู้ป่วย การทำงานนี้เรียกว่า "ยาที่กำหนดโดยพันธุกรรม" (Pharmacogenomics) ซึ่งจะช่วยให้การรักษาโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันมีประสิทธิภาพและปลอดภัยมากขึ้น
นอกจากนี้ การวิจัยในด้าน DNA SNPs ยังเป็นที่สนใจอย่างมากในการค้นหายาเพื่อรักษาโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันและโรคอื่นๆ โดยการใช้ข้อมูล DNA SNPs เพื่อเป้าหมายการพัฒนายาใหม่โดยเฉพาะยาที่มีประสิทธิภาพและปลอดภัยมากขึ้น