Can love be genetic? เราจะมีทาง match soulmate จาก DNA ได้บ้างมั้ย?

Can love be genetic? เราจะมีทาง match soulmate จาก DNA ได้บ้างมั้ย?

วาเลนไทน์นี้แอดนั่งดูซีรี่ย์เรื่อง The one จาก Netflix เกี่ยวกับสตาร์ทอัพที่ชื่อ MatchDNA เสนอแนวคิดจะดิสรัปพรหมลิขิตด้วยการ match DNA profile ลูกค้าเข้าด้วยกันเพื่อหาเนื้อคู่ เรื่องราวแนว sci-fi thriller เลยเกิดขึ้นตามมามากมาย กลายเป็นคำถามที่ว่า ในชีวิตจริงคนเราจะใช้ DNA หาคู่ได้หรือไม่

ใครที่ด่วนตอบปฏิเสธว่าไม่ ก็ขอให้ฟังแนวคิดสนับสนุนทฤษฎีนี้ก่อนค่ะ จริงๆแล้วมีบริษัทสตาร์ทอัพในอเมริกาที่ชื่อ DNA romance ได้ “ลอง” ให้ลูกค้าอัพโหลดผล DNA ที่เคยได้ตรวจมาไปพร้อมๆกับการใช้อัลกอริทึมของตัวแอพเอง และการทดสอบแบบ Meyers Briggs personality questionnaires เพื่อหาความเป็นไปได้ของคนที่จะเป็น “potential soulmate” กลับพบว่า DNA ในจุดที่เป็น SNPs หลายๆตำแหน่งบนโครโมโซมคู่ที่ 6 ของคนที่เป็น potential soulmate กลับเกี่ยวข้องกับการเป็น “เบสคู่สม” อย่างน่าอัศจรรย์ นั่นคือ พบคนที่มีแนวโน้มจะเป็นเนื้อคู่กันมีเบสที่เป็น A และ T ส่วนคนที่เป็น C จับกับ G ซึ่งตรงกับในธรรมชาติที่เบสสองคู่ที่จะจับกัน

อาจจะฟังดูบังเอิญเกินไปหน่อย แต่หลักฐานจากการทดลองเรื่อง “เสื้อยืดเปียกเหงื่อ - sweaty T-shirt experiment “ จากทีมนักวิจัยในสวิตเซอร์แลนด์ในยุค ‘90 ในทีมของนัก evolutionary biologist Claus Wedekind ได้ทำการทดลองให้ผู้หญิงดมกลิ่นเหงื่อที่ติดอยู่บนเสื้อยืดของผู้ชายแล้วให้คะแนนความน่าดึงดูใจ (โดยบอกว่าเป็นการทดสอบคุณสมบัติของผ้าชนิดต่างๆ) โดยที่เสื้อยืดที่ถูกผู้หญิงให้คะแนนความน่าดึงดูดใจมากที่สุดเป็นของผู้ชายที่มีรูปแบบเฉพาะบนโครโมโซมที่ 6! ซึ่งเป็นตำแหน่ง DNA ที่เกี่ยวกับโปรตีนกลุ่ม MHCs ซึ่งคือบริเวณที่เป็นที่ตั้งของกลุ่ม DNA ที่ควบคุมการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันเช่น การตอบรับหรือปฏิเสธการปลูกถ่ายเนื้อเยื่อ ซึ่งทีมของ Dr.Claus คิดว่า การรับรู้โปรตีนกลุ่มนี้อาจจะสามารถรับรู้ได้ด้วยกลิ่น แบบที่ชาวป๊อบคัลเจอร์เรียกว่าฟีโรโมน (ซึ่งฟีโรโมนจะใช้ในสัตว์เท่านั้นนะคะ ในมนุษย์ไม่มีการเลือกคู่ผสมพันธ์จากฟีโรโมนค่ะ)

แน่นอนว่าแนวความคิดกลุ่มนี้ได้รับการคัดค้านจากหลายกลุ่ม ซึ่งคิดว่า DNA ไม่ใช่สูตรสำเร็จในการบอกชีวิตมนุษย์ ยังมีเรื่องพฤติกรรม ประสบการณ์ชีวิตมากมาย ที่หล่อหลอมให้เราเป็นเรา (เช่น DNA ของเรา อาจจะบอกว่าเราเก่งคณิตศาสตร์มาก แต่เราอาจจะเคยมีประสบการณ์ไม่ดีกับคุณครูคณิตศาสตร์ ก็อาจจะไม่ได้ชอบวิชานี้ไป หรืออาจจะไปชอบวิชาศิลปะมากกว่า ก็เป็นไปได้ใช่มั้ยล่ะคะ) เช่นการศึกษาที่คล้ายกับกับเสื้อยืดเปียกเหงื่อในปี 2018 จาก University of California จากกลุ่ม speed dating พบว่า ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย ก็มีแนวโน้มที่จะถูกดึงดูดได้จากกลิ่นบนตำแหน่งของ MHCs พอๆ กับการตัดสินใจจากบทสนทนาและบุคลิกภาพพอๆกันค่ะ

นี่ยังไม่รวมทั้งแม้เราจะถูกดึงดูดด้วยคนคนหนึ่งแต่ความรู้สึกนั้นก็อาจจะเปลี่ยนไปในช่วงเวลาสั้นๆ แค่ไม่กี่เดือน หรืออาจจะแค่ข้ามคืนเลยก็ได้อีกด้วย ก็น่าจะเป็นเรื่องประสบการณ์และการรักษาความสัมพันธ์ระยะยาวมากกว่า ซึ่งก็เป็นแบบเดียวกับที่บอกว่า DNA บางคนเสี่ยงต่อการเป็นเบาหวาน แต่การใช้ชีวิตในระยะยาว ไลฟสไตล์ที่เหมาะสม การกินอาหารถูกวิธี ก็จะทำให้เลี่ยงการเป็นเบาหวานได้นั่นเอง

แต่อย่างไรก็ตาม นักวิชาการก็ยังมีส่วนหนึ่งที่เห็นว่า ยังคงมีหลายตำแหน่งบน DNA ที่เรายังไม่รู้และการศึกษาเกี่ยวกับ DNA ก็ยังทำได้ไม่รู้จับ “future love” จาก DNA ก็อาจจะทำได้ในวันนึงก็ได้ค่ะ

อ้างอิง
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/.../PMC1688704/pdf/9364787.pdf
https://www.sciencedirect.com/.../abs/pii/S109051381730394X